Even voorstellen...

Mijn naam is Desiree Tooren.

Voorzitter en penningmeester.

 

Ik wil mij graag voorstellen aan u en vertellen hoe Stichting Levina Janna tot stand is gekomen. Sinds …… ben ik mantelzorger van mijn moeder en ondersteun ik mijn vader ieder dag met haar verzorging. In 2015 heeft mijn moeder in zeer korte tijd een aantal tia's achter elkaar gehad. Mijn moeder kan nog maar weinig zelfstandig omdat zij ook lijdt aan COPD. Ze heeft weinig lucht, steeds minder energie, is vergeetachtig en ze valt regelmatig. Mijn vader moest steeds meer eigen activiteiten stoppen om te kunnen zorgen voor mijn moeder. Activiteiten waar hij juist kracht en energie van kreeg om door te gaan als verzorgende voor mijn moeder. Om hen zo lang mogelijk zelfstandig te laten wonen probeerde ik zoveel als mogelijk te helpen met douchen, aankleden, bedden verschonen etc. Ook mijn kinderen hielpen een handje mee daar waar het nodig was. 

 

Maar we kwamen steeds meer tot het besef dat als mijn ouders bij elkaar wilde blijven wonen dat dat niet in de eengezinswoning kon waar zij woonde. Na veel overleg met mijn broers en mijn ouders over de verschillende opties die er waren, kwam mijn man met een mooi gebaar.  “Waarom zouden wij de garage niet gaan verbouwen tot mantelzorgwoning?” Zo zouden we altijd in de buurt zijn als er iets gebeurde, mijn vader zou weer iets meer tijd krijgen voor zijn activiteiten en het allerbelangrijkste; mijn ouders konden bij elkaar blijven wonen. Mijn moeder hoefde geen trappen meer te lopen (wat ze haast al niet meer kon) en ik hoefde mijn moeder niet meer in een te kleine douche te douchen. Alles zou gemakkelijker worden. En zo wonen ze nu een jaar later met veel plezier in een woning die helemaal aangepast is aan hun wensen en behoeften. 

 

Helaas gaat mijn moeder beetje bij beetje steeds verder achteruit. De hulp die ze nodig heeft wordt steeds meer en elke dag is een verassing hoe zij haar eigen voelt. Ziekenhuis in, ziekenhuis uit, allerlei onderzoeken, douchen, rug masseren tegen de pijn, even een praatje maken etc. Mijn broers staan stand by en we overleggen met elkaar hoe we elkaar het beste kunnen helpen. Mensen om ons heen vinden het knap en geweldig dat wij dit doen voor mijn ouders. Noemen ons kanjers, maar zo voelen wij dat niet. Wij doen dit uit liefde, en hopen dat mijn ouders zo lang als het mogelijk is bij elkaar kunnen blijven wonen. Wij hebben het geluk dat we dit op deze manier kunnen doen. Maar soms... wordt het mij ook even te veel. Het is behoorlijk druk, de zorg in combinatie met mijn eigen gezin en werk, en ik moet goed mijn dagen inplannen. De ander op nummer 1 zetten en jezelf vergeten is iets dat snel gebeurt. Maar als je niet goed voor je zelf zorgt kan je ook niet voor een ander zorgen. 

 

En zo is het idee van Stichting Levina Janna ontstaan, zonnetjes voor mantelzorgers. Want mantelzorgers mogen gezien worden!!!!!  De stichting is vernoemd naar mijn moeder en het logo stamt af van een tekening van haar. Elke mantelzorger verdient een zonnetje. Een stukje waardering. Een dankbaar moment om te genieten, bij te tanken en energie op te doen zodat ze weer met liefde en energie kunnen zorgen  voor hun naaste! 

 

Zonnige groetjes van Desiree 




Ook in onze gemeente zijn honderden mantelzorgers actief, jong en oud, man en vrouw.

Vele mantelzorgers vinden hun taak om er voor hun naaste of een ander te zijn en te zorgen zo vanzelfsprekend, dat zij veelal “in de schaduw” werken.

Daarom is het goed deze stille, maar hardwerkende vrijwilligers eens ‘” in het zonnetje” te zetten.

Desiree Tooren met haar nog vrij jonge Stichting Levina Janna wil dat met alle liefde en plezier doen.

Dat gaat niet vanzelf. Dat vraagt heel veel tijd, creativiteit en energie.

Desiree en haar mensen hebben dat er graag voor over.

Ik heb grote waardering voor de bevlogenheid en de passie, waarmee zij dat dit doen.

 

De Stichting verdient daarom alle steun.

 

Zij bestaat uit “zonnetjes” die onze mantelzorgers terecht “in het zonnetje” zetten.

Ons gemeentelijke motto is: Sint-Michielsgestel geeft ruimte.

Mijn oproep aan ieder die, dit leest luidt dan ook: Geef Desiree en haar Stichting ook de ruimte!

 

Mr. J.C.M. Pommer

Burgemeester